1. «وَمَا کَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ...»؛ آیه شریفه 82، سوره مبارکه اعراف.

2. «لَا إِکْرَاهَ فِی الدِّینِ...»؛ آیه شریفه 256، سوره مبارکه بقره.

3- «شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ...»؛ آیه شریفه 185، سوره مبارکه بقره.

4. «فَذَکِّرْ إِنَّمَا أَنْتَ مُذَکِّرٌ»؛ آیه شریفه 21، سوره مبارکه غاشیه.

5. «إِنَّا هَدَیْنَاهُ السَّبِیلَ إِمَّا شَاکِرًا...»؛ آیه شریفه 3، سوره مبارکه انسان.

6. «ثُمَّ أَنْتُمْ هَٰؤُلَاءِ تَقْتُلُونَ أَنْفُسَکُمْ...»؛ آیه شریفه 85، سوره مبارکه بقره.

7. «وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَیُدْهِنُونَ»؛ آیه شریفه 9، سوره مبارکه قلم.

8. «قُلْ یَا أَیُّهَا الْکَافِرُونَ...»؛ آیات شریفه 6-1، سوره مبارکه کافرون.

9. «إِنَّ الدِّینَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلَامُ...»؛ آیه شریفه 19، سوره مبارکه آل عمران.

10. «وَمَنْ یَبْتَغِ غَیْرَ الْإِسْلَامِ دِینًا...»؛ آیه شریفه 85، سوره مبارکه آل عمران.

11. «لَوْ أَنْزَلْنَا هَٰذَا الْقُرْآنَ...»؛ آیه شریفه 21، سوره مبارکه حشر.

12. «بَلْ یُرِیدُ الْإِنْسَانُ لِیَفْجُرَ أَمَامَهُ»؛ آیه شریفه 5، سوره مبارکه قیامت.

13. «قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا...»؛ آیه شریفه 53، سوره مبارکه زمر.

14. «فَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ...»؛ آیات شریفه 7 و 8، سوره مبارکه زلزال.

15. «وَإِنْ نَکَثُوا أَیْمَانَهُمْ مِنْ...»؛ آیه شریفه 12، سوره مبارکه توبه.

16. «بُعِثْتُ بِالْحَنِیفِیةِ السمْحَةِ السهْلَةِ»، پیامبر (ص): من به آیین استوار و بدون انحراف و راحت و آسان مبعوث شده‌ام؛ محمدباقر بن محمدتقی، مجلسی، بحارالانوار، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ اول، 1403 ق، ج 64، ص 136.

17. «إِیَّاکُمْ وَ اَلْغَفْلَةَ فَإِنَّهُ مَنْ غَفَلَ فَإِنَّمَا یَغْفُلُ عَنْ نَفْسِهِ وَ إِیَّاکُمْ وَ اَلتَّهَاوُنَ بِأَمْرِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَإِنَّهُ مَنْ تَهَاوَنَ بِأَمْرِ اَللَّهِ أَهَانَهُ اَللَّهُ یَوْمَ اَلْقِیَامَةِ»، امام صادق (ع): از غفلت بپرهیزید، چه هر کس غافل شود، از خود غافل شده است و از سستى در برابر فرمان خداى بزرگ بپرهیزید، چه هر کس در امر خدا سستى کند، خدا او را روز قیامت خوار مى‏‌کند؛ محمدباقر بن محمدتقی، مجلسی، بحارالانوار، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ اول، 1403 ق، ج 69، ص 227.

18. «إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَیُبْغِضُ اَلْمُؤْمِنَ اَلضَّعِیفَ اَلَّذِی لاَ دِینَ لَهُ. فَقِیلَ لَهُ وَ مَا اَلْمُؤْمِنُ اَلَّذِی لاَ دِینَ لَهُ؟ قَالَ اَلَّذِی لاَ یَنْهَى عَنِ اَلْمُنْکَرِ»، پیامبر (ص): خداوند عزوجل مؤمن ناتوانى را که دین ندارد، دشمن می‌دارد. به ایشان گفتند: مؤمنى که دین ندارد، کیست؟ فرمود: آن که نهى از منکر نمی‌کند؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تصحیح علی اکبر غفاری، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، 1407 ق، ج 5، ص 59.

19. «إِذَا حَضَرَتْ بَلِیَّةٌ فَاجْعَلُوا أَمْوَالَکُمْ دُونَ أَنْفُسِکُمْ وَ إِذَا نَزَلَتْ نَازِلَةٌ فَاجْعَلُوا أَنْفُسَکُمْ دُونَ دِینِکُمْ وَ اِعْلَمُوا أَنَّ اَلْهَالِکَ مَنْ هَلَکَ دِینُهُ وَ اَلْحَرِیبَ مَنْ سُلِبَ دِینَهُ أَلاَ وَ إِنَّهُ لاَ فَقْرَ بَعْدَ اَلْجَنَّةِ وَ لاَ غِنَی بَعْدَ اَلنَّار»، امام صادق (ع): امام علی (ع) فرمود هر گاه بلایی فرا رسد مال خود را فدای جانتان سازید و هر گاه مساله ای دینتان را تهدید کرد جان خود را فدای دینتان نمایید و این را بدانید که آن کس هلاک شده که دینش از دست برود و آن کس غارت شده به شمار می‌آید که دینش ربوده شده است. هان پس از به دست آوردن بهشت فقری نیست و پس از دوزخ، توانگری نیست؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تصحیح علی اکبر غفاری، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، 1407 ق، ج 2، ص 216.

20. «مَنْ أَحَبَّنَا فَلْیَعْمَلْ بِعَمَلِنَا وَ لْیَسْتَعِنْ بِالْوَرَعِ فَإِنَّهُ أَفْضَلُ مَا یُسْتَعَانُ بِهِ فِی أَمْرِ اَلدُّنْیَا وَ اَلْآخِرَةِ»، امام علی (ع): هر که ما را دوست دارد، باید به کردار ما عمل کند و از پارسایى مدد گیرد؛ چرا که آن، بهترین مددکار در امر دنیا و آخرت است؛ محمدباقر بن محمدتقی، مجلسی، بحارالانوار، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ اول، 1403 ق، ج 10، ص 92.

21. «لاَ تَتْرُکُوا اَلْأَمْرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ اَلنَّهْیَ عَنِ اَلْمُنْکَرِ فَیُوَلِّیَ اَللَّهُ أَمْرَکُمْ شِرَارَکُمْ ثُمَّ تَدْعُونَ فَلاَ یُسْتَجَابُ لَکُمْ»، امام علی (ع): امر به معروف و نهی از منکر را رها نکنید که در آن صورت پلیدان بر شما حکومت خواهند کرد و هر چه دعا کنید مستجاب نخواهد شد؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تصحیح علی اکبر غفاری، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، 1407 ق، ج 7، ص 52.

22. «اِتَّقُوا فِرَاسَةَ اَلْمُؤْمِنِ فَإِنَّهُ یَنْظُرُ بِنُورِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ»، امام باقر (ع): پیامبر (ص) فرمود بترسید از فراست مؤمن! زیرا او با نور خداوند عزوجل می‌بیند؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تصحیح علی اکبر غفاری، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، 1407 ق، ج 1، ص 218.